Zihinsel olarak karmaşa içinde olduğunuzu hissettiğiniz, dünyanın sizi boğacak kadar sıkıcı geldiği çok zirve anlar yaşayabilirsiniz. Bu makalede, depresyona biraz farklı açıdan yaklaşacağız. İnsanların dünyaya gönderilirken, 7 ayrı kabuğu olduğunu düşünen eski Çinli ve hintli bilgeler, her bir depresyonda, bir kabuğun çatladığını ifade ediyorlar. Böylece tüm kabuklar kırıldığında, kişi kendi özüne ulaşabiliyormuş. Depresyonun en koyu olduğu , tabiri caiz ise dibe vurduğunuz anlarda bir şeyler dönüşür. Büyük bir sessizlik içine gömülürsünüz. Dış dünyadan gelen tüm etkilere kendiniz kapatırsınız. Arzular korkular beklentilerin yok olduğu bir nokta gelir.
O anda siz depresyonun en ağır noktasında iken birden bir şeyler olmaya başlar. Tamamen öz ben adı verilen gerçek özünüzle tanışmak için bir yolculuğun başındasınızdır. Yalnızlık sizin o kadar çok korktuğunuz bir şey olmaktan ziyade sığınabileceğiniz güvenli bir boyut haline dönüşür. Dış dünyadan alabileceğiniz tıbbi ve psikolojik yardımlar, sizi topluma uyan, onunla kaynaşabilen sosyal bir insan olmanıza hizmet için yararlıdır. Ama biz kişinin dış dünyadan tamamen kopması ve iç dünyasına yönelmesinin çok özel olabileceğini savunuyoruz. Siz topluma karışmakla, özünüze yaklaşmazsınız. Özünüzden daha da uzaklaşır ve dış dünya ile oyalanırsınız. Ancak iç alemde durumlar biraz farklı oluyor.
Depresyon ve Aydınlanmak
Kişi öz ben dediğimiz kendi özü ile tanıştığında, dünyadaki tüm oyunun farkına birden varır. Bu noktada bazı insanlar aydınlanırlar. Bir daha uyumamak ve dünyaya dalmamak üzere aydınlanırlar. Depresyon aydınlanma yolunda ilerlemek için iyi bir araçtır. Bilgelerin bahsettiği kabukların kırılması için gerekir. Dünya içinde, düzenini oturtan bir insan düşünelim, sağlık para eş ve dünyadaki tüm nimetlerden istediği kadar istifade eden bir insanın aydınlanması çok zordur. Çünkü bu insanın bir arayışı yoktur. Ama depresyon içinde, acı çeken ve bir şeylerin ters gittiğini sezen insanların ( arayış ve içinde olan insanlar) çiçek açması muhtemeldir. Bir tohum, kara toprağın altında karanlıkta ve yalnız başına kalmadan, kendini toparlayıp yeşeremez. Her insanın tohumlar gibi bu sıkıntılı süreci geçirmesi gerekir. Dünya yaşamı içine dalan, zevk ve eğlence uykusuna derinlemesine dalanlar için dünya hayatın geçiciliğinden sıyrılmak ve uyanış çok zordur. Ama depresyonda kişi evrende tek başına olduğu gerçeği ile birden bire baş başa kalır. Bu dünyanın bir geçici yer olduğunu ve önünde sonunda bu dünyadan göçüp gideceğini, göçerken de, tıpkı geldiği gibi yalnız ve çıplak gideceğini bilmek istemez. Onun rüyası çok tatlı ve renklidir. O uyanış istemez. Oyuncakları yeterince oyalayıcıdır. Ama depresyona giren bir insanda farkındalık yükselir. Bu açıdan depresyon bir takım şeylerin fark edilmesi için yararlıdır. Özetleyecek Olursak:
Depresyonun Faydaları
- Kişinin kendi kabuğunu çatlatması
- Kişinin tamamen yalnız olduğunun farkına varması
- Kişinin içince bulunduğu durumdan kurtuluş için çözüm üretme çabasının ortaya çıkması
- Kişinin gerçekte kim olduğunu anlaması
- Kişinin kendi potansiyelini daha geniş bir açıdan görmesi
- Kişinin duyarlılığının ve farkındalığının artması
- Öldürmeyen her hastalığın , kişiyi daha güçlü kılacağı gerçeğinin idrak edilmesi
Gibi yararları vardır.
